Ok

By continuing your visit to this site, you accept the use of cookies. These ensure the smooth running of our services. Learn more.

20/02/2018

Hausnarketa-1

Behin batean jadanik gurekin ez dagoena, kazetaria zena, Juan Carlos Elorza Oñatiko lagunak komentatu zidan Gerardo ondo idazten duzu, baina idazki serioak hartzen dituzunean jakiteko zeri buruz idazten duzun eta zer esan nahi duzun azkenaraino irakurri behar da, eta hori ez da ona. Onena azkenerako uztea ondo dago, komentatu nion, alferrik. Agian beste kontu batzuetarako ona izango da, baina idazteko ez, eta irakurtzen denentzat okerrago oraindik.

 

Hori ekiditeko, egun hortatik hona alde batetik labur-labur idaztea erabaki nuen, eta bestetik kapituluz kapitulu, horrela idazki motzak izatean errazago irakurtzen dira.

 

  1. Araba, Gipuzkoa eta Bizkaian eskolatik pasatu diren ikasleek soilik erdiek ikasi dute euskara, beste erdiek ez dakite. Hezkuntzak soilik ez du euskalduntzen. Zaharrak garenok, pentsatzen genuen euskara eskolan irakatsi ondoren emaitzak etorriko zirela; baina ez erdiek ez dakite.

Clarión

Ya cuando salimos del pueblo el clarión se convirtió en tiza, pero hasta ese día, en las pizarra de la escuela escribíamos con el clarión. Conforme desapareció la escuela, la pizarra, la maestra... la palabra clarión ha caído en desgracia y hasta cuando pedimos un trozo de yeso para pintar una raya en cualquier lugar decimos mira a ver si encuentras un trozo de tiza para pintar.

 

clarion.jpg

Clarión sólo era aquel trozo blanco que se usaba para escribir en la pizarra de la escuela. Y con la desaparición de la escuela se fue también esa preciosa palabra.

Lo mismo ocurrió con las pequeñas pizarras que todos los niños y niñas teníamos para hacer las cuentas, pero en estas pequeñas pizarras escribíamos con el PIZARRIN, una barra pequeña cilíndrica elaborada con pizarra, que servía para escribir en las pequeñas pizarras.

pizarrin.jpg