Ok

By continuing your visit to this site, you accept the use of cookies. These ensure the smooth running of our services. Learn more.

04/07/2005

Dos asesinatos

A las 11 de la mañana, Primitivo atropelló a un hombre que bajaba por la carretera recientemente abierta y embreada. Allí mismo, en la misma revuelta quedó el cadáver a consecuencia de un golpe seco en la cabeza.

Pasados seis meses se llevó a cabo el juicio de paz en el mismo pueblo. Primitivo, el rico del pueblo, quedó absuelto. Tomando el suceso cariz de infortunio.

El mismo año, sucedió otra desgracia. A eso de las 2:30 de la tarde, cuando el sol más pegaba, un hombre vestido con una chamarra de invierno salió de casa. No saludó, ni miró a nadie. Ni reparó en su mejor amigo aunque paso por su lado. LLevaba el rostro completamente desencajado. Atravesó el pueblo en un santiamén, por detrás de la iglesia tomó el camino del camposanto.

Cinco minutos después se oyeron dos tiros de escopeta. Aunque no era época de caza nadie les dió importancia, hasta que apareció la mujer de Primitivo con las manos en el rostro y grritando: !Han matado a mi marido¡ !Han asesinado a mi marido¡

Para cuando llegaron los vecinos el cadáver estaba tendido encima de una manada de cereal recién cortado.

El infeliz pasó 22 años en la cárcel de Pamplona hasta que murió a conseccuencia de varias enfermedades, agravadas por la vejez. Abandonado, sin visitas, sin ayuda de amigos, ni familiares.

Bi hilketa

Goizeko hamaiketan, berritan egindako errepidean, herriko aberatsak, -Primitibok- aurreko hilabetean erositako autoz, bizikletaz jaisten zen gizon bat harrapatu zuen, Buruko golpearen ondorioz han bertan zerraldo gelditu zen.

Herrian bertan epaitu omen zuten, kargurik gabe uzteko. Ezbehartzat baitzuten.

Urte berean, herri txiki honetan, beste ezbehar bat gertatu zen, Arratsalde partean, eguzkiak bete-betean jotzen zuela, ordubi eta erdiak jota zirelarik, gizon bat irten zen etxetik neguko txamarraz jantzita. Ez zion ezerri erreparatu. Bere lagun mina ez zuen ikusi ere egin, haren ondo-ondoan pasa arren. Aurpergia erabat itxuragabeturik zeraman. Herria amen batean zeharkatuz, kanponsantuko bidea hartu zuen.

Bost minuto iragan eta eskopetako bi tiro hots entzun ziren herritik. Ehiztarien garaia ez bazen ere inork ez zien garrantzi handirik eman hots seko haiei, harik eta emakumea ikazkinaren etxe aldetik, eskuak aurpegian, garrasi batean agertu arte.

Gizona hil didate! Gizona erail didate! oihukatuz.

Herritarrak ailegatu zirenerako gorpua zelai erdiak zegoen zerraldo!

Gizajoak hogeita bi urte eman zituen Iruñeako kartzelan, zaharraren zaharrez eta gaixotasunak jota hil arte. Erabat abandonaturik, inoren bisitaldien laguntzaren gabe, ez lagunengandik, ezta familiagandik ere.
Gerardo LUZURIAGA
 

Los comentarios son cerrados