Ok

By continuing your visit to this site, you accept the use of cookies. These ensure the smooth running of our services. Learn more.

05/11/2011

Paseos por la Berrueza (II)

 

1.1.Nazarreko Portuko bidezidorrati Kostalerara.

Ertaineko zailtasun ibilaldia, lau ordukoa.

Igo daitezke hainbat bidetik, hona hemen bat. Nazarreko iturria izan daiteke abiapuntua, elektrizitate transformadoren ondoko bidea hartuta, goruntz ekingo diogu, 200 metrora edo animalientzako hesia iragan ondoren goruntz jarraituko dugu arestian zabaldu duen bidetik. 700 metro Portura ailegatu baino lehen eskuineko bidezirra hartuko dugu. Nahiko ondo seinalatuta dago, bidean dagoen zuhaitz baten adarrean plastikozko zati bat dago,  eta baita harri multzo bat ere. Basoan sartuko gara, bidezidor estu eta polit batetik  hasiko gara igoera. Orain dator unerik gogorrena, igoera nahiko gogorra da, gainera udan zuhaitzik eta itzalik gabeko  bidezidorretik tontorraino igo behar baikara. Nahiz eta hesia dagoen lekutik iragan behar dugu, komeni zaigu goraino igotzea eta hortik erraz ikusten duen hesira joatea. Atea iragan ondoren tontorretik doan bidezidorretik aurrera egingo dugu.  Ailegatu baino lehen ezkerrean aurreko mendeetan San Kristobaleko gotorlekuaren harresia oraindik ikus daiteke.  Kostalera tontorrean zelaiatxoa dago, non postontzia eta eguzkilore batekin topatuko dugu. Hemendik izugarrizko paisaiak ikus ditzakegun, batzuetan lainoa gu baino bajuago dagoenean Itsaso moduko paisaia dirudi. Hemendik Joar, Errioxako San Lorentzo, Zaragozako Monkaio, San Gregorio, Monjardin, Montejurra, Pirinioak, Lokizeko mendikatea, Urbisu, Oteo… primeran ikusten dira.

 

1.2.Nazarreko Portutik Kostalerara.

Lau orduko ibilaldia, ertaineko zailtasuna lehorra dagoenean, berriz, lurra eta arkaitzak bustita egonda kontuz ibiltzeko ibilaldia da.

Aurreko bidea hartuta Nazarreko Portura helduko gara. Kanpetzu eta Nazarren arteko muga dena. Hermendik bidezidor nahiko estua eta ezpelen artean joaten den bidezidor estuatik eskuineko norabidea hartuko dugu, tontorrez tontor Kostalerara ailegatzeko. Oso bide polita da.

Txango hauek Kanpetzutik ere berdin egin daitezke.  

 

1.3.Nazarreko Portutik Joarrera

 

Lau ordu inguru iraungo du.

Nazarreko portutik ezkerrerako bidezidorra hartuz, Kanpetzuko txabola ondotik iragan, lehenengo tontorra ezkerrera utzita Joar tontorra ikusiko dugu. Ez dago galtzerik, beregainean  hedabideetarako antena urrutitik ikusten baita. Pago baso polita zeharkatuz gero 1419 metroko tontorrean aurkituko gara.  

 

1.4. Kodeseko Santutegitik Joarrera.

Ibilaldi hau ere 4 orduko ingurua izango da, baita ertaineko zailtasuna, nahiz eta agian hau deskribatzen duten txangoen artean zailagoa izan; baina benetan txango honek merezi du. Kodeseko Santutegi atzeko partetik, goiko iturri ondotik  hartzen da Joarreko bidea. Hasieratik oso igoera gogorra da, harrizko bidetik igotzen da La Planaraino. Hona heldu baino lehenago, eskuinean haurren iturrira joan gaitezke, iturriak arkaitzen artean ura jariatzen du. Benetan xamargarri. Hara ailegatzeko beharrezkoa da burdinetako eskaileratik igotzea. Ondo seinalatuta badago ere, arkaitzetan margotutako gorrizko gezia aurkituko dugu, ez da erraza aurkitzea. Hemendik tontorreraino pagoen arteko bidea jarraituz gero antena dagoen tontorreraino  (1.419 m.) ailegatzea di-da batean izango da.

 

5.4. Costalera por la senda del puerto

Recorrido suave, de no mucha pendiente que fácilmente se puede realizar en 4 horas.
El punto de partida bien puede ser la fuente de Nazar, recientemente reconstruida y de gran belleza. Siguiendo la misma calle se encuentra el transformador de la luz, desde ahí se toma el camino hacía el monte, para arriba, a unos 200 metros se atraviesa una puerta de ganado, se sigue el camino recién ampliado hasta casi al llegar a la cima a unos 700 metros hay un plástico atado a un árbol, y un montón de piedras que indica la senda a la derecha que es preciso seguir. Nos metemos en el monte, por una senda estrecha y espesa, se comienza la ascensión. Se llega por esta senda a un lugar abierto, sin mucha vegetación. Conforme se va ascendiendo la cuesta cada vez se hace más vertical. Es preciso ascender hasta la cima, aunque el paso se encuentra a la izquierda, marcado por un cercado para los animales y una puerta por la que solo pueden pasar las personas. Una vez pasada la puerta se sigue la senda, que discurre por la cumbre, si nos fijamos una vez pasado el primer pico podemos observar restos de una muralla de lo que fue la fortaleza del Castillo de San Cristóbal. Seguimos adelante y la senda nos lleva a la cima de Costalera. La cima es un rellano, con un buzón y un eguzkilore. Desde aquí se divisan preciosos paisajes. Joar, San Lorenzo, Logroño, el Moncayo, San Gregorio, los montes de Mendaza, Monjardín, Montejurra, los Pirineos, la Sierra de Loquiz, Orbiso, Oteo…


5.5. Costalera por el puerto de Nazar
Buzón que fue arrancado por dos veces y tirado al pricipicio.
Recorrido también sencillo, de unas 4 horas, aunque algo más peligroso sobre todo con suelo mojado.
Tomando el camino anterior ascendemos hasta el puerto de Nazar, divisoria entre Campezo y Nazar. En este punto se toma una senda no muy bien indicada, tapada con bojes hacia la derecha (rocas calizas), y siguiendo la senda que va por las cumbres de las montañas se llega a Costalera.
Esta excursión también se puede realizar desde Campezo. Se inicia desde un merendero al lado del Santuario de Ibernalo.

5.6. Joar desde el Puerto de Nazar
Este recorrido también se puede hacer fácilmente en 4 horas. Desde el puerto de Nazar se toma la senda hacia la izquierda (cimas sin rocas). Se pasa cerca de la chabola de Campezo, se sigue por una senda entre las dos cimas semejantes hasta llegar a una bifurcación hacia la derecha. Joar no tiene pérdida, en su cima se encuentra la antena de comunicaciones. Se asciende por un bonito bosque de hayas hasta la cima más alta de la sierra con 1419 metros.
Acceso a la fuente de los nenes.


5.7. Joar desde el Santuario de Codés.

Recorrido también de unas 4 horas de dificultad media, pero que merece la pena por lo agreste del terreno y las vistas. Se toma el camino detrás del santuario, junto a la fuente de arriba. La excursión es muy pendiente y se realiza por un camino pedregoso. Se llega a arriba y a la derecha aparece la cima de la Plana. A la derecha se encuentra una fuente encantada, la fuente de los nenes, de acceso no muy sencillo y no muy fácil de encontrar de no ir con alguien que la haya visitado anteriormente, aunque está señalizada con una flecha pintura en las piedras. Se accede por medio de unas clavijas. Fuente a gran altura y que mana de la propia roca. Tomamos la senda de la izquierda y ascendemos hasta los 1.419 metros del Joar, afeado por el repetidor de televisión.



Los comentarios son cerrados