Berrotza / Berrueza

Hasta el próximo 15 de abril se puede visitar la exposición sobre la vida en Los Arcos. Dos siglos de historia recogidos en el papel. Ahi va un señuelo de lo que nos podemos encontrar. Recuerdos de la escuela, de la primera Comunión, cuadernos de caligrafía, tarjetas de boda, postales de amor, periódicos desaparecidos (El Pensamiento Navarro, la Ilustración), programas de fiestas. El horario los días laborales (Lunes-sábado) de 18 a 20 y los días festivos de 12,30 a las 14 horas.

Ebaristo

Aste Santu honetan, ohikoa denez, Kostalera Elkartearen ohiko batzarra egingo da. Ohiko denez, Euskal Herrian izango ez naizenez, ez naiz izango zuekin; beraz hona hemen bazkide arrunta baten hausnarketa.

1. Elkartearen jabetza (eraikuntza, lurra eta guzti) elkartearena izan beharko da. Ondorio guztiekin. Nahi genukeen estatutuak jarri ahal izateko.

2. Orain euro soilik bat ere ordainduz gero, baldintza horrekin izan beharko da.

3. Erostekotan  ezaugarriak edo baldintzak bermatzea ezinbestekotzat jotzen dut. Bestela askoz hobeto gaude orain gauden bezala, nahiz eta egoera nahiko kafkianoa izan.

Gerardo

El otro día me enteré de que existe un pueblo con el nombre de CODES en la provincia de Guadalajara, en España. Debe de tratarse de un lugar precioso, a la vez que frío, pues se encuentra a 1300 metros de altitud. Rodeado de un bosque de sabinas.

En los alrededores se encuentra un montículo, que parece que pueda ser una fortaleza, denominado la Pirámide de Codes.

Estas semanas siguientes a las elecciones, a los partidos políticos en general, y especialmente al PNV se le está viendo el plumero. Qué forma de hacer el rídiculo, y perder los papeles!. Hasta que no se llevaron a cabo las elecciones y se constataron la correlación de fuerzas, no levantó la voz, no se posicionó en contra de la ilegalización de una gran parte de la SOCIEDAD VASCA, a pesar de que el lehendakari y el máximo velador de todos los vascos era del partido nacionalista vasco. Ahora sin embargo se rasgan las vestiduras, y dicen que todo ha sido un apaño y que está manejado.

Más descaro no puede existir. Hoy dicen los periódiocos que el partido nacionalista vasco, se ofreció para gobernar con el PP. Y no digo que no pueda llevarse a cabo esta combinación, o cualquier otra, todo es lícito, es más a saber como acabarán las cosas. Lo único que crítico, son las declaraciones bastantes salidas de tono de sus representantes. Criticando al resto de partidos lo que hacen ellos. 

Los navarros sabemos bien de apaños entre el PSN y UPN. No veo qué diferencia puede haber en que se unan por tanto el PSN y PP.

Claro que es un apaño, y una farsa. Pero es tan farsa gobierne el PNV o el PSE. Y hasta que no se tenga en cuenta a toda la sociedad vasca, se tratará de unos gobiernos antidemocráticos y sin valided ética y moral tanto gobierne el PNV como UPN, el PSE, o el PSN.

Ebaristo Lakalle Etxeberria

Nafarroako agintari politikoek liburutegien aferan egindako  hanka sartzea atera nahian ibiltzen badira ere, arriskua daukate gorputz osoa sartzeko eta lokatzetan irentsiak geratzeko.

Barañaingo liburutegian politikoek Gara eta Berria egunkariak erosteko debekua eman ondoren,  bazter guztietatik azaldu dira kritikak, batez ere ikusi dugunean  Barañainen egindakoa Nafarroako herri liburutegi guztietara  nahi dutela zabaldu, dagoeneko Iruñeko liburutegietan ere Berria eta Gara egunkariak erosteko debekua eman baitute.

Aste hauetan gogor kritikatu dugu  arduradun politiko —Fermin Guillorme, Pablo Gomez, Paz Prieto— hauen jarrera,  baita zentsuratzat ere jo dugu. Betidanik, askatasun esparrua izan diren liburutegiak haien esanetara jarri nahi baitituzte,  herri liburutegietan  zer irakurri ahal izango den erabakitzen baitute,   liburuzain profesionalen eta erabiltzaileen duintasuna zapaltzen baitute, azken finean irizpide teknikoak baztertzen baitituzte beraien irizpide politikoak jartzeko.

EAEn duela urte batzuk, herri batzuetan, nik dakidanez, antzerako jukutria gertatu  zen, —honekin ez dut esan nahi gaur ez dela gertatzen— Unescoren adierazpenak argudiatu genituen, eta eragina eduki zuenez, ea kasu honetan  Nafarroan ere zorte bera daukagun!

Unescoren liburutegien adierazpenek informazioa eta ideiak eskuratzeko askatasuna bermatzea daukate oinarri. Ikus ditzagun zer-nolako aginduak diren: liburutegietako zerbitzuak hiritar guztiei eskaini behar zaizkie, hiritartasuna, erlijioa, kultura, iritzi politikoa eta sexua kontuan hartu barik;  funts publikoekin finantzatutako oinarrizko informazio-zerbitzuak, materialak eta tresnak doan eskuratzeko aukera izango dute erabiltzaileek, eta erosteko ahalmena edozein izanda ere, erabiltzaileen komunitateko kide guztiek eskubide berak izango dituzte;  materialak eta baliabideak aukeratzerakoan, bertako komunitateen aniztasuna hartu beharko dute kontuan, eskainitako formatuei, hizkuntzei eta edukiei dagokienean; liburutegi bateko bildumaren garapena, liburuzainaren irizpide profesional independentean oinarrituko da, eragin politikoak, alderdikoiak, komertzialak edo bestelakoak kontuan hartu gabe, gutxiengoei euren hizkuntzan dagoen materiala eskainiko diete, material hori, bertako kulturarekin lotuta eta euren komunitate zabalagoaren kulturan ilustratuta egongo da, hau ere bertako hizkuntzan.

Antzerako arrazoibideak ikusita Nafarroako arduradun politikoek bere horretan eusten badiote ere, atzera egin dute eta beste argudio batzuk erabili dituzte. Gauzak horrela, Nafarroako liburutegietan eguneroko prentsa erostearen ardura udalei dagokiela edo aipatutako egunkariak ez erosteko  arrazoiak ekonomikoak direla  adierazi  du  Juan Ramon Corpas Kultura kontseilariak.

Lehen konbentzituta bageunden Nafarroako liburutegietan Gara eta Berria egunkariak ez erosteko erabakia erabat politikoa zela, zer esanik ez argudio ekonomikoa erabiltzea erabaki dutenean. Egunkari batek euro bat inguru balio du. Urte osoan asko jota 800 € gastatuko dute aipatutako bi egunkariak erostean. Benetan, arrazoi ekonomiko hau penagarria iruditzen zaigu, batez ere 800 € horiek 22.000 biztanle inguru artean banatu behar dituenean. Asma ditzatela aitzakia aproposagoak, edo  isil daitezen.

 Gerardo Luzuriaga